цэ́бравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цэ́бравы цэ́бравая цэ́бравае цэ́бравыя
Р. цэ́бравага цэ́бравай
цэ́бравае		 цэ́бравага цэ́бравых
Д. цэ́браваму цэ́бравай цэ́браваму цэ́бравым
В. цэ́бравы цэ́бравую цэ́бравае цэ́бравыя
Т. цэ́бравым цэ́бравай
цэ́браваю		 цэ́бравым цэ́бравымі
М. цэ́бравым цэ́бравай цэ́бравым цэ́бравых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цэ́бар, -бра, мн. цэ́бры, -аў, м.

Шырокая круглая драўляная пасудзіна з клёпак з двума вушкамі.

|| памянш. цэ́брык, -а, мн. -і, -аў, м. і цабэ́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

|| прым. цэ́бравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)