цыяні́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыяні́д цыяні́ды
Р. цыяні́ду цыяні́даў
Д. цыяні́ду цыяні́дам
В. цыяні́д цыяні́ды
Т. цыяні́дам цыяні́дамі
М. цыяні́дзе цыяні́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыяні́ды, ‑аў; адз. цыянід, ‑у, М ‑дзе, м.

Солі цыяніставадароднай, або сінільнай, кіслаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cyanide

[ˈsaɪənaɪd]

n.

цыяні́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cyanide [ˈsaɪənaɪd] n. chem. цыяні́д, соль цыяніставадаро́днай кіслаты́;

cyanide of potassium цыя́ністы ка́лій

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cyjanek, ~ku

cyjan|ek

м. цыянід;

~ek potasu — цыяністы калій

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)