цыякры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыякры́н
Р. цыякры́ну
Д. цыякры́ну
В. цыякры́н
Т. цыякры́нам
М. цыякры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыякры́н, -ну м. циокри́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

циакри́н хим. цыякры́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)