цытры́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цытры́нны цытры́нная цытры́ннае цытры́нныя
Р. цытры́ннага цытры́ннай
цытры́ннае		 цытры́ннага цытры́нных
Д. цытры́ннаму цытры́ннай цытры́ннаму цытры́нным
В. цытры́нны цытры́нную цытры́ннае цытры́нныя
Т. цытры́нным цытры́ннай
цытры́ннаю		 цытры́нным цытры́ннымі
М. цытры́нным цытры́ннай цытры́нным цытры́нных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цытры́н, -у, м.

Мінерал, разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру.

|| прым. цытры́нны, -ая, -ае і цытры́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)