цытры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цытры́на цытры́ны
Р. цытры́ны цытры́н
Д. цытры́не цытры́нам
В. цытры́ну цытры́ны
Т. цытры́най
цытры́наю		 цытры́намі
М. цытры́не цытры́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цытры́на ж бат разм гл лімон 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цытрына

Том: 36, старонка: 264.

img/36/36-264_1341_Цытрына.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

cytryna

ж. лімон; цытрына;

herbata z ~ą — гарбата з лімонам (цытрынай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lemon

[ˈlemən]

1.

n.

1) лімо́н -а m., цытры́на f.

2) сьветла-жо́ўты, лімо́нны ко́лер

2.

adj.

лімо́нны (ко́лер і смак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)