цытра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цытра́т
Р. цытра́ту
Д. цытра́ту
В. цытра́т
Т. цытра́там
М. цытра́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цытра́т, -ту м., хим. цитра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цитра́т хим. цытра́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)