цытра​1, ✂, ж.

Невялікі шчыпковы музычны інструмент у выглядзе фігурнай скрыпкі са струнамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цытра​2, ✂, ж. (разм. зневаж.).

Пра расфуфыраную, легкадумную жанчыну.

  • Завёў сабе нейкую цытру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цы́тра ж.

1. муз. ци́тра;

2. разг., бран. вы́дра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цы́тра 1, ‑ы, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент у выглядзе плоскай скрынкі, выгнутай з аднаго боку накшталт гітары, з грыфам і металічнымі ладамі. Дык, арфы і цытры, — гучней і гучней! Хай вашыя рытмы абудзяць людзей. Дубоўка.

[Ням. Zither ад грэч. kithara.]

цы́тра 2, ‑ы, ж.

Разм. зневаж. Пра расфуфыраную легкадумную, хітрую жанчыну. Зусім здурнеў на старасць мой Паўлюк — Завёў наводшыбе каханку-цытру. Валасевіч. — Ого! Так і пакрыўдзіш гэтую цытру! — паддаючыся просьбе, сказаў .. [Барташэвіч] ужо нязлосна. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́тра​II ж gárstiges Weib

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цы́тра​I ж муз Zíther f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цытра

Том: 36, старонка: 263.

36-263_1338_%D0%A6%D1%8B%D1%82%D1%80%D0%B0.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ци́тра муз. цы́тра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zither

[ˈzɪðər]

n.

цы́тра f. (музы́чны інструмэ́нт)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cytra

ж. муз. цытра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)