цытво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цытво́рны цытво́рная цытво́рнае цытво́рныя
Р. цытво́рнага цытво́рнай
цытво́рнае
цытво́рнага цытво́рных
Д. цытво́рнаму цытво́рнай цытво́рнаму цытво́рным
В. цытво́рны (неадуш.)
цытво́рнага (адуш.)
цытво́рную цытво́рнае цытво́рныя (неадуш.)
цытво́рных (адуш.)
Т. цытво́рным цытво́рнай
цытво́рнаю
цытво́рным цытво́рнымі
М. цытво́рным цытво́рнай цытво́рным цытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цытво́рны цитва́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цытво́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: цытворнае семя гл. семя; цытворны палын гл. палын.

[Ад ням. Zitver з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытво́ра, -ы, ж.

Высушаныя суквецці цытворнага (сантанінавага) палыну.

|| прым. цытво́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)