цыро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыро́з
Р. цыро́зу
Д. цыро́зу
В. цыро́з
Т. цыро́зам
М. цыро́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыро́з, -у, м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

Ц. печані.

Ц. лёгкіх.

|| прым. цыро́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыро́з, -зу м., мед. цирро́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыро́з, ‑у, м.

Спец. Зморшчванне і дэфармацыя органа ў выніку разрастання ў ім злучальнай тканкі.

[Ад грэч. kirros — жоўты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыроз

т. 17, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыро́з м. мед. Zirrhóse f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыро́з

(гр. kirros = рыжы)

мед. зморшчванне і перабудова структуры органа ў выніку разрастання ў ім злучальнай тканкі (напр. ц. печані), што парушае дзейнасць органа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Цыроз печані 2/374; 8/428; 9/558; 11/134

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цыроз печані

т. 17, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цирро́з мед. цыро́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)