цыро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыро́з
Р. цыро́зу
Д. цыро́зу
В. цыро́з
Т. цыро́зам
М. цыро́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыро́з, -у, м. (спец.).

Разрастанне ў якім-н. органе злучальнай тканкі, што парушае функцыі гэтага органа.

Ц. печані.

Ц. лёгкіх.

|| прым. цыро́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыро́з, -зу м., мед. цирро́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыро́з, ‑у, м.

Спец. Зморшчванне і дэфармацыя органа ў выніку разрастання ў ім злучальнай тканкі.

[Ад грэч. kirros — жоўты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыроз

т. 17, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыро́з м мед Zirrhóse f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыроз печані

т. 17, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цирро́з мед. цыро́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

marskość

ж. мед. цыроз;

marskość wątroby — цыроз печані

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zirrhose

[tsir'o:zə]

f - мед. цыро́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)