цыркуля́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыркуля́р цыркуля́ры
Р. цыркуля́ра цыркуля́раў
Д. цыркуля́ру цыркуля́рам
В. цыркуля́р цыркуля́ры
Т. цыркуля́рам цыркуля́рамі
М. цыркуля́ры цыркуля́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыркуля́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дырэктыўнае распараджэнне для падведамных устаноў ці падначаленых службовых асоб.

Ц. міністэрства.

|| прым. цыркуля́рны, -ая, -ае.

Ц. загад.

У цыркулярным парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыркуля́р м., офиц. циркуля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыркуля́р, ‑а, м.

Дырэктыўнае распараджэнне, якое рассылаецца падведамным установам ці падначаленым службовым асобам. З такімі невясёлымі думкамі губернатар даставаў з асабістага сейфа строга сакрэтныя рапарты і цыркуляры і каторы ўжо раз імкнуўся адшукаць у іх адказы на балючыя пытанні. Якімовіч. Чарговы цыркуляр з глаўка выклікаў шмат турбот на «Лідсельмашы». «Звязда».

[Ад лац. circularis — кругавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркуляр

т. 17, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыркуля́р м. Rúndschreiben n -s; Zirkulár n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыркуля́р

(ням. Zirkular, ад п.-лац. circularis = кругавы)

пісьмовае распараджэнне, якое рассылаецца падведамасным установам або падначаленым службовым асобам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыркуля́р

(ням. Zirkular, ад лац. circularis = кругавы)

пісьмовае распараджэнне, якое рассылаецца падведамасным установам або падначаленым службовым асобам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Валуеўскі цыркуляр 6/38

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цыркуля́рны² гл. цыркуляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)