цы́ркнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цы́ркну цы́ркнем
2-я ас. цы́ркнеш цы́ркнеце
3-я ас. цы́ркне цы́ркнуць
Прошлы час
м. цы́ркнуў цы́ркнулі
ж. цы́ркнула
н. цы́ркнула
Загадны лад
2-я ас. цы́ркні цы́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цы́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цы́ркнуць сов., однокр., разг.

1. плю́нуть сквозь зу́бы;

2. неодобр. дать ма́ленькую до́зу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да цыркаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́ркнуць

1. durch die Zähne spúcken;

2. іран. etw. ganz wénig gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ліцца маленькімі струменьчыкамі з перапынкамі.

Чуваць, як у даёнку цыркае малако.

2. Пляваць праз зубы.

Ц. слінай.

3. Пра насякомых, птушак: стракатаць.

У траве цыркаюць конікі.

4. перан. Плаціць, даваць што-н. дробнымі порцыямі, патроху.

|| аднакр. цы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыркану́ць сов., однокр., см. цы́ркнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)