цырка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цырка́цкі цырка́цкая цырка́цкае цырка́цкія
Р. цырка́цкага цырка́цкай
цырка́цкае		 цырка́цкага цырка́цкіх
Д. цырка́цкаму цырка́цкай цырка́цкаму цырка́цкім
В. цырка́цкі (неадуш.)
цырка́цкага (адуш.)		 цырка́цкую цырка́цкае цырка́цкія (неадуш.)
цырка́цкіх (адуш.)
Т. цырка́цкім цырка́цкай
цырка́цкаю		 цырка́цкім цырка́цкімі
М. цырка́цкім цырка́цкай цырка́цкім цырка́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цырка́цкі разг. цирка́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цырка́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да цыркача, уласцівы цыркачу. Цыркацкі трук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырка́цтва, -а, н. (разм.).

Выкананне чаго-н. з трукамі, прыёмамі, звычайнымі ў цырку.

|| прым. цырка́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цырка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Цыркавы артыст.

|| ж. цырка́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. цырка́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цирка́ческий цырка́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)