цырато́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цырато́вы цырато́вая цырато́вае цырато́выя
Р. цырато́вага цырато́вай
цырато́вае		 цырато́вага цырато́вых
Д. цырато́ваму цырато́вай цырато́ваму цырато́вым
В. цырато́вы (неадуш.)
цырато́вага (адуш.)		 цырато́вую цырато́вае цырато́выя (неадуш.)
цырато́вых (адуш.)
Т. цырато́вым цырато́вай
цырато́ваю		 цырато́вым цырато́вымі
М. цырато́вым цырато́вай цырато́вым цырато́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цырато́вы клеёнчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цырато́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з цыраты. Па дарозе папалася.. [Лабановічу] некалькі будак, пунктаў паліцэйскай варты, каля якіх звычайна стаялі або тупалі гарадавыя ў цыратовых плашчах. Колас. У маіх руках — тоўсты агульны сшытак у цыратовай вокладцы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

Тканіна, пакрытая з аднаго боку асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай.

|| прым. цыра́тны, -ая, -ае і цырато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клеёнчатый цырато́вы;

клеёнчатый плащ цырато́вы плашч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ceratowy

цыратовы, кляёнчаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыра́тавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і цыратовы. У цыратавым фартуху, Маргарыта першая выскачыла з кухні і пабегла ў пярэднюю. Скрыган. [Песенька] выклікала ў памяці дзіцячыя тварыкі, цыратавыя нагруднікі. Лынькоў. [Янук] здымае сваю шапку, .. адкладвае цыратавую падшыўку і дастае адтуль .. лісток паперы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)