цырава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цырава́нне
Р. цырава́ння
Д. цырава́нню
В. цырава́нне
Т. цырава́ннем
М. цырава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цырава́нне ср. што́панье, што́пка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цырава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цырава́нне н. Stpfen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Зашываць дзіркі ў тканіне, вырабе густымі пераплеценымі сцяжкамі з нітак.

Ц. рыбалоўную сетку.

|| зак. зацырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. цырава́нне, -я, н. і цыро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

што́панье цырава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cerowanie

н. цыраванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перешто́пывание

1. цырава́нне, -ння ср.;

2. перацыро́ўванне, -ння ср.; см. перешто́пывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Flcken

I

m -s, - ласку́т, запла́та

I

n -s ла́танне, цырава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flckwerk

n -(e)s, -e

1) папра́ўка, рамо́нт; цырава́нне

2) пагардл. кампіля́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)