цынкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цынкава́ны |
цынкава́ная |
цынкава́нае |
цынкава́ныя |
| Р. |
цынкава́нага |
цынкава́най цынкава́нае |
цынкава́нага |
цынкава́ных |
| Д. |
цынкава́наму |
цынкава́най |
цынкава́наму |
цынкава́ным |
| В. |
цынкава́ны (неадуш.) цынкава́нага (адуш.) |
цынкава́ную |
цынкава́нае |
цынкава́ныя (неадуш.) цынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
цынкава́ным |
цынкава́най цынкава́наю |
цынкава́ным |
цынкава́нымі |
| М. |
цынкава́ным |
цынкава́най |
цынкава́ным |
цынкава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цынкава́ны |
цынкава́ная |
цынкава́нае |
цынкава́ныя |
| Р. |
цынкава́нага |
цынкава́най цынкава́нае |
цынкава́нага |
цынкава́ных |
| Д. |
цынкава́наму |
цынкава́най |
цынкава́наму |
цынкава́ным |
| В. |
цынкава́ны (неадуш.) цынкава́нага (адуш.) |
цынкава́ную |
цынкава́нае |
цынкава́ныя (неадуш.) цынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
цынкава́ным |
цынкава́най цынкава́наю |
цынкава́ным |
цынкава́нымі |
| М. |
цынкава́ным |
цынкава́най |
цынкава́ным |
цынкава́ных |
Кароткая форма: цынкава́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цынко́ваны, см. цынкава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)