цыкло́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: магутны волат з адным вокам у лбе.

2. Дробная драпежная членістаногая жывёліна атрада весланогіх рачкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыкло́п

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыкло́п цыкло́пы
Р. цыкло́па цыкло́паў
Д. цыкло́пу цыкло́пам
В. цыкло́па цыкло́паў
Т. цыкло́пам цыкло́памі
М. цыкло́пе цыкло́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыкло́п м., миф., зоол. цикло́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цыклоп (сорт рэвеню) 9/239

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цыкло́п, ‑а, м.

1. У грэчаскай міфалогіі — істота з адным вокам пасярэдзіне лба.

2. Дробная драпежная членістаногая жывёліна атрада весланогіх рачкоў.

[Ад грэч. kýklops — круглавокі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыкло́п м. міфал. Zyklóp m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыкло́п

(гр. kyklops = круглавокі)

1) волат з адным вокам пасярэдзіне лба ў старажытнагрэчаскай міфалогіі;

2) драпежны рачок падкласа весланогіх, які жыве пераважна ў прэсных вадаёмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цикло́п миф., зоол. цыкло́п, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cyklop

м. міф. цыклоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zyklóp

m -en, -en міф. цыкло́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)