цыга́начка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыга́начка |
цыга́начкі |
| Р. |
цыга́начкі |
цыга́начак |
| Д. |
цыга́начцы |
цыга́начкам |
| В. |
цыга́начку |
цыга́начак |
| Т. |
цыга́начкай цыга́начкаю |
цыга́начкамі |
| М. |
цыга́начцы |
цыга́начках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыга́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1.
Памянш.-ласк. да цыганка.
2. Руская народная музыка, якая нагадвае музыку цыганскіх народных песень, а таксама танец пад такую музыку.
Іграць цыганачку.
Скакаць цыганачку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыга́начка ж.
1. уменьш.-ласк. цыга́ночка;
2. муз. (танец) цыга́ночка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыга́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Памянш.-ласк. да цыганка.
2. Руская народная песня; скокі пад музыку да гэтай песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)