цыба́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыба́лка цыба́лкі
Р. цыба́лкі цыба́лак
Д. цыба́лцы цыба́лкам
В. цыба́лку цыба́лкі
Т. цыба́лкай
цыба́лкаю		 цыба́лкамі
М. цыба́лцы цыба́лках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цы́балка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цы́балка цы́балкі
Р. цы́балкі цы́балак
Д. цы́балцы цы́балкам
В. цы́балку цы́балкі
Т. цы́балкай
цы́балкаю		 цы́балкамі
М. цы́балцы цы́балках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цы́балка ж., разг.

1. обл. сте́бель м.;

2. чаще мн., перен. го́лени; дли́нные но́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́балка, ‑і, ДМ ‑яды; Р мн. ‑лак; ж.

Разм.

1. Сцябло.

2. часцей мн. (цы́балкі, ‑лак). Частка нагі ад ступні да калена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)