цукры́сты, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.).

Цукрыстыя плады.

2. Які мае структуру цукру.

|| наз. цукры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цукры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цукры́сты цукры́стая цукры́стае цукры́стыя
Р. цукры́стага цукры́стай
цукры́стае		 цукры́стага цукры́стых
Д. цукры́стаму цукры́стай цукры́стаму цукры́стым
В. цукры́сты (неадуш.)
цукры́стага (адуш.)		 цукры́стую цукры́стае цукры́стыя (неадуш.)
цукры́стых (адуш.)
Т. цукры́стым цукры́стай
цукры́стаю		 цукры́стым цукры́стымі
М. цукры́стым цукры́стай цукры́стым цукры́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цукры́сты са́хари́стый;

~тае рэ́чыва — са́хари́стое вещество́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цукры́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.). Цукрысты плод.

2. Які мае структуру цукру (у 2 знач.). Цукрыстыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукры́сты zúckerhaltig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

са́харистый цукры́сты;

са́харистое вещество́ цукры́стае рэ́чыва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нектарано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да раслін, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некта́рнік, ‑а, м.

Спец. Залозка секрэцыі ў кветках вышэйшых раслін, якая выдзяляе цукрысты сок — нектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нектарано́сы, ‑аў; адз. нектаранос, ‑а, м.

Кветкавыя расліны, што выдзяляюць нектар (цукрысты сок), які збіраюць пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некта́р, ‑у, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

2. Цукрысты сок, які выдзяляецца нектарнікамі вышэйшых раслін.

[Грэч. néktar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)