цуке́рачніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цуке́рачніца цуке́рачніцы
Р. цуке́рачніцы цуке́рачніц
Д. цуке́рачніцы цуке́рачніцам
В. цуке́рачніцу цуке́рачніц
Т. цуке́рачніцай
цуке́рачніцаю		 цуке́рачніцамі
М. цуке́рачніцы цуке́рачніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цуке́рачніца ж. конфе́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цуке́рачніца, ‑ы, ж.

Жан. да цукерачнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуке́рачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі.

|| ж. цуке́рачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конфе́тчица цуке́рачніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)