цука́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цука́т цука́ты
Р. цука́ту цука́таў
Д. цука́ту цука́там
В. цука́т цука́ты
Т. цука́там цука́тамі
М. цука́це цука́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цука́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Зацукраваны плод (звычайна цытрусавы) або яго скурка.

Торт з цукатамі.

|| прым. цука́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цука́т, -ту м. цука́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цука́т цука́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цука́т, ‑у, М ‑каце, м.

Зацукраваны плод, зацукраваная скурка плода (лімона, апельсіна, дыні і пад.). У выхадны дзень няня прынесла ёй пісьмо і перадачу ад маці — слоік слівавага кампоту, цукатаў, халвы, якую Лёдзя вельмі любіла. Карпаў.

[Польск. cykata з іт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цука́т м кул Sukkáde f -, -n, kandíerte Frúchtschalen [Früchte]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sweetmeats

[ˈswi:tmi:ts]

n., pl.

цуке́рка f.; цука́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peel​1 [pi:l] n. шалупа́йка, скары́нка; шалупі́нне, лупі́ны, скары́нкі;

candied peel цука́т;

orange peel апельсі́навая шалупі́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)