цу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да цу́ды
Р. цу́да цу́даў
Д. цу́ду цу́дам
В. цу́да цу́ды
Т. цу́дам цу́дамі
М. цу́дзе цу́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да, ‑а, М ‑дзе, н.

Разм.

1. Тое, што і цуд. Бацька, які чамусьці ніколі не здзіўляўся, сказаў, што гэта цуда яшчэ не зусім цуда, бо там, на радзіме, расце дрэва баабаб. Лынькоў. — Вось гэта закусачка! У сярэдзіне чэрвеня такое цуда! — ён [Савіцкі] узяў памідор і пяшчотна пагладзіў яго. Шамякін.

2. звычайна ў прыдатку. Пра тое, што вызначаецца, захапляе сваімі дадатнымі якасцямі. Сёлета выпала.. [Лёню] шчасце гнаць з бацькам па Прыпяці і Дняпру плыты аж да Кахоўкі, і ён там бачыў гэтую цуда-машыну. Краўчанка.

•••

Цуда-юда — казачная пачвара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуд м, цу́да н разм

1. Wnder n -s, -;

краі́на цу́даў Wnderland n -(e)s, -länder;

зрабі́ць цу́д ein Wnder vollbrngen*;

2. (што нечаканае, захапляльнае) Wnder n -s, -; Wnderding n -(e)s, -e, Wnderwerk n -(e)s, -e, Wndertat f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цу́да-машы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-машы́на цу́да-машы́ны
Р. цу́да-машы́ны цу́да-машы́н
Д. цу́да-машы́не цу́да-машы́нам
В. цу́да-машы́ну цу́да-машы́ны
Т. цу́да-машы́най
цу́да-машы́наю
цу́да-машы́намі
М. цу́да-машы́не цу́да-машы́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да-пе́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-пе́чка цу́да-пе́чкі
Р. цу́да-пе́чкі цу́да-пе́чак
Д. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чкам
В. цу́да-пе́чку цу́да-пе́чкі
Т. цу́да-пе́чкай
цу́да-пе́чкаю
цу́да-пе́чкамі
М. цу́да-пе́чцы цу́да-пе́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да-матэрыя́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-матэрыя́л цу́да-матэрыя́лы
Р. цу́да-матэрыя́лу цу́да-матэрыя́лаў
Д. цу́да-матэрыя́лу цу́да-матэрыя́лам
В. цу́да-матэрыя́л цу́да-матэрыя́лы
Т. цу́да-матэрыя́лам цу́да-матэрыя́ламі
М. цу́да-матэрыя́ле цу́да-матэрыя́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да-прэпара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-прэпара́т цу́да-прэпара́ты
Р. цу́да-прэпара́ту цу́да-прэпара́таў
Д. цу́да-прэпара́ту цу́да-прэпара́там
В. цу́да-прэпара́т цу́да-прэпара́ты
Т. цу́да-прэпара́там цу́да-прэпара́тамі
М. цу́да-прэпара́це цу́да-прэпара́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цу́да-самалёт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цу́да-самалёт цу́да-самалёты
Р. цу́да-самалёта цу́да-самалётаў
Д. цу́да-самалёту цу́да-самалётам
В. цу́да-самалёт цу́да-самалёты
Т. цу́да-самалётам цу́да-самалётамі
М. цу́да-самалёце цу́да-самалётах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Цу́да-Ю́да ср., нар.-поэт. Чу́до-Ю́до

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́до-ю́до нар.-поэт., перен. цу́да-ю́да, род. цу́да-ю́да ср.; миф., фольк. Цу́да-Ю́да, род. Цу́да-Ю́да ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)