цо́панне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цо́панне
Р. цо́пання
Д. цо́панню
В. цо́панне
Т. цо́паннем
М. цо́панні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цо́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Тое, што і цапаць.

|| аднакр. цо́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цо́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)