цесць, -я, мн. цясці́ і (з ліч. 2, 3, 4) це́сці, цясцёў, м.

Жончын бацька.

|| прым. це́сцеў, -цева.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́сць

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. це́сць це́сці
цясці́
Р. це́сця цясцёў
Д. це́сцю цясця́м
В. це́сця цясцёў
Т. це́сцем цясця́мі
М. це́сцю цясця́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цесць м. тесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цесць, ‑я; мн. цясці, ‑ёў; м.

Жончын бацька. [Ліда:] — Я ж кажу, што ў Валодзі цяпер усе шансы мець багатага цесця. Федасеенка. Не тое багацце, што цесць з цешчаю далі, а што маладыя самі нажылі. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цесць

т. 17, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цесць м Schwíegervater m -s, -väter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тесть цесць, род. це́сця м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

teść

м. цесць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

father-in-law [ˈfɑ:ðərɪnlɔ:] n. (pl. fathers-in-law) цесць; свёкар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тэсць ‘цесць’ (Сцяшк., Пятр., Сл. ПЗБ), тестʼ ‘тс’ (Вруб.), ст.-бел. тесть, цесць ‘тс’ (ТСБМ). З польск. teść ‘цесць, свёкар’, гл. цесць. Сюды ж тэ́сця ‘цешча’ (Сцяшк.), тэ́шча ‘тс’ (кам., Сл. ПЗБ), те́шча ‘тс’ (Вруб.), ст.-бел. тесча, теща, цеща ‘тс’ (XVI ст., ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)