це́сля, -і, ДМ -ю, Т -ем, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і цясляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́сля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. це́сля це́слі
Р. це́слі це́сляў
Д. це́слю це́слям
В. це́слю це́сляў
Т. це́слем це́слямі
М. це́слю це́слях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

це́сля м., см. цясля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́сля, ‑і, м.

Тое, што і цясляр. Кладуць вянкі духмяных зрубаў цеслі, Вянкі падмуркаў новых — муляры. Аўрамчык. Складалі той дом, Як вясёлую песню, Для мілай сваёй дзетвары Майстры залатыя: Адменныя цеслі, Тынкоўшчыкі і муляры. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́сля м гл цясляр

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цесля

Том: 36, старонка: 237.

img/36/36-237_1172_Цесля.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

joiner [ˈdʒɔɪnə] n. BrE цясля́р, це́сля, сталя́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пло́тник цясля́р, род. цесляра́ м., це́сля, -лі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cieśla

ж. цясляр, цесля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цясляр, цесля

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)