це́рне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. це́рне це́рні
Р. це́рня це́рняў
Д. це́рню це́рням
В. це́рне це́рні
Т. це́рнем це́рнямі
М. це́рні це́рнях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

thorn

[Өɔrn]

n.

1) церне n.; калю́чка f. (на расьлі́не)

2) це́рні -яў pl.

- thorn in the flesh

- thorn in the side

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burr

[bɜ:r]

n.

1) це́рне n.; калю́чка f.

2) бор-машы́на f., зубны́ сьве́рдзел

3) гарта́ннае вымаўле́ньне гу́ку “р”

to speak with a burr — карта́віць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bur

[bɜ:r]

n.

1) церне n., калю́чка f., дзяды́ pl. (лапуху́)

2) калю́чая расьлі́на

3) Figur. назо́ла -ы m. & f. (пра чалаве́ка)

4) бор-машы́на f., зубны́ сьве́рдзел

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)