ценявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ценявы́ ценява́я ценяво́е ценявы́я
Р. ценяво́га ценяво́й
ценяво́е
ценяво́га ценявы́х
Д. ценяво́му ценяво́й ценяво́му ценявы́м
В. ценявы́ (неадуш.)
ценяво́га (адуш.)
ценяву́ю ценяво́е ценявы́я (неадуш.)
ценявы́х (адуш.)
Т. ценявы́м ценяво́й
ценяво́ю
ценявы́м ценявы́мі
М. ценявы́м ценяво́й ценявы́м ценявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ценявы́, -а́я, -о́е.

1. гл. цень.

2. Які знаходзіцца ў цяні, слаба асветлены.

Ц. бок вуліцы.

3. перан. Адмоўны, непажаданы.

Ц. бок справы.

Ценявая эканоміка — эканамічная нелегальная дзейнасць, якая скрываецца ад грамадства і дзяржавы, не падпарадкоўваецца дзяржаўнаму кантролю і ўліку.

Ценявы кабінет — група ўплывовых палітыкаў, якія маюць сваю праграму дзейнасці і прэтэндуюць у выпадку перамогі на стварэнне новага ўрада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ценявы́ в разн. знач. тенево́й;

ц. бок буды́нка — тенева́я сторона́ зда́ния;

а́я фа́рба — тенева́я кра́ска;

ц. кабіне́т — тенево́й кабине́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ценявы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да ценю (у 2, 6 знач.). Ценявыя ўзоры. Ценявая праекцыя. Ценявы тэатр. Ценявыя фарбы.

2. Які знаходзіцца ў цяні (у 1 знач.); неасветлены. Ценявы бок вуліцы. □ Некалі гэтая.. [ігруша] раскошна і маляўніча развіналася над хатай, яе лісце было да таго густое, што пры невялікім дожджыку ўвесь ценявы бок страхі аставаўся сухі. Кулакоўскі.

3. перан. Адмоўны, непажаданы. Ценявыя бакі жыцця Багдановіч раскрываў з настолькі вялікім пачуццём меры, што раскрыццё іх было ў яго сапраўды не «кветкамі зла». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ценявы́ schttig; Schtten;

ценявы бок спра́вы die Schttenseite iner ngelegenheit;

ценява́я экано́міка Schttenwirtschaft f -;

ценявы́ бок ву́ліцы die schttige Site der Strße;

ценявы́ кабіне́т, ценявы́ ўра́д Schttenkabinett n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цень, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Месца, заслоненае чым-н. ад сонца.

Пад дрэвамі быў ц.

2. Невыразныя абрысы фігуры, сілуэт.

У акне прамільгнуў нечы ц.

3. перан., чаго. Адлюстраванне ўнутранага стану чалавека (смутку, трывогі, болю і пад.).

Па твары прамільгнуў ц. страху.

4. перан., чаго. Здань, дух.

Цені мінулага.

Цені продкаў.

5. перан., чаго. Нязначная, вельмі малая колькасць, доля.

І ценю праўды тут няма.

6. Пра каго-н. вельмі аслабленага, худога.

Не чалавек, а ц.

Кідаць цень на каго-што (разм.) — выклікаць падазрэнне да каго-н.

Як цень (разм.) — неадчэпна (хадзіць за кім-н.).

|| прым. ценявы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ценявы кабінет

т. 17, с. 99

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тенево́й в разн. знач. ценявы́;

тенева́я сторона́ зда́ния ценявы́ бок буды́нка;

тенева́я кра́ска ценява́я фа́рба;

тенева́я сторона́ ценявы́ бок;

тенево́й кабине́т ценявы́ кабіне́т;

тенева́я эконо́мика ценява́я экано́міка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́невы гл ценявы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schttenseite

f -, -n ценявы́ бок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)