це́нькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
це́нькі |
це́нькая |
це́нькае |
це́нькія |
| Р. |
це́нькага |
це́нькай
це́нькае |
це́нькага |
це́нькіх |
| Д. |
це́нькаму |
це́нькай |
це́нькаму |
це́нькім |
| В. |
це́нькі (неадуш.)
це́нькага (адуш.) |
це́нькую |
це́нькае |
це́нькія (неадуш.)
це́нькіх (адуш.) |
| Т. |
це́нькім |
це́нькай
це́нькаю |
це́нькім |
це́нькімі |
| М. |
це́нькім |
це́нькай |
це́нькім |
це́нькіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
це́нькі, ‑ая, ‑ае.
Абл.
1. Тонкі, вельмі тонкі. Авёс шамаціць галінкамі, нібы адмысловымі ценькімі каралямі. Броўка.
2. Вельмі высокі па гучанню, падобны на піск. Ценькі званочак. □ Ценькімі галасамі ад пчол звініць зямля наўкола. Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cienki
1. тонкі; ценькі; пісклявы;
cienki głos — тонкі голас;
~e wino — слабое віно;
2. жарг. слабы; непадрыхтаваны;
cienki z matematyki — слабы ў матэматыцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)