Verbum

анлайнавы слоўнік

Целяшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Целяшы́
Р.	Целяшо́ў
Д.	Целяша́м
В.	Целяшы́
Т.	Целяша́мі
М.	Целяша́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Целяшы

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Целяшы (в., Слаўгарадскі р-н) 9/581 (к.), 582; 11/100—101

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Целяшы (в., Гомельскі р-н) 2/442 (к.); 3/552 (к.); 9/280 (к.); 11/100

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

каце́ліна Упадзіна; нізкае, авальнай формы паглыбленне (Слаўг.).

□ ур. Кацеліна (луг) каля в. Целяшы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

папо́ўка Зямля, угоддзі, якія належалі царкве, папу і прычту (Слаўг.).

□ ур. Папоўка (сенажаць) каля в. Любаны Слаўг., р. Папоўка каля в. Целяшы Слаўг., в. Папоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

чата́

1. Частка, адмераны або выдзелены ўчастак зямлі (Слаўг.).

2. Вартаўнічы пункт, старожка (АВАК, т. IV, 62). Тое ж ва́рта (в. Целяшы Слаўг.), чаты (АВАК, т. IV, 62).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

лажкаві́на́ Кавалак логу сярод пасеву, лесу, за агародамі (Слаўг.). Тое ж лажок (Ветк., Слаўг.).

□ ур. Лажкі́ (лог) каля в. Серкаўка Слаўг., ур. Бантэеў Лажок (поле) каля в. Целяшы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

купе́ла

1. Балотца, круглая ўпадзіна сярод поля, лугу (Слаўг.).

2. Паглыбленне ў пяску, дзе купаюцца куры, або ў засеве, дзе яны выбіраюць зерне (Слаўг.).

□ ур. Гаўры́льчыкава купела (паглыбленне з вадой) каля в. Шаламы Слаўг., ур. Купела (поле) каля в. Целяшы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

скры́п'е Месца, дзе багата на дубовых пнях, карэннях расце грыбоў-паразітаў скрыпніку Agaricus procerus (Слаўг.). Тое ж скры́пнік, скры́пень (Слаўг.), скры́пель (Усх. Палессе, Рэч. Moszyński. O sposobach badania kultury materialnej prasłowian, 1962, 122, Слаўг.).

□ ур. і б. пас. Скрып'е каля в. Целяшы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)