цві́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цві́н
Р. цві́ну
Д. цві́ну
В. цві́н
Т. цві́нам
М. цві́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цвін, род. цві́ну м., текст. твин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвін, ‑у, м.

Гладкаафарбаваная паўшарсцяная ці баваўняная тканіна саржавага перапляцення, якая ідзе на сукенкі і верхняе адзенне. Паліто з цвіну.

[Ад англ. twine — кручаная нітка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвін

(англ. twine = кручаная нітка)

паўшарсцяная тканіна з кручанымі ніткамі асновы для жаночых летніх паліто.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

твин текст. цвін, род. цві́ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tweed

[twi:d]

m -s, -s i -e тэкст.

1) цвін

2) гру́бае сукно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)