цвяро́за

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цвяро́за цверазе́й найцверазе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цвяро́за нареч., прям., перен. тре́зво

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвяро́за прысл.

1. (умерана, устрымана) nüchtern; mäßig; entháltsam;

2. (разумна) vernünftig, verständig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тре́зво нареч. цвяро́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

Пачаць кружыць.

Закружыла завіруха.

◊

Закружыць галаву каму (разм., неадабр.) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здра́во нареч. разу́мна, разва́жна; цвяро́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трезвомы́слящий прил. які́ (што) цвяро́за ду́мае; цвярозаду́мны;

трезвомы́слящие лю́ди лю́дзі, які́я (што) цвяро́за ду́маюць, цвярозаду́мныя лю́дзі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацверазе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ацверазеў, стаў цвярозы. // перан. Які стаў цвяроза думаць, меркаваць аб чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацверазе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее і ацвяро́зець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’япення. // перан. Пачаць цвяроза думаць, разважаць, вырашаць пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кружы́цца, кружу́ся, кру́жышся, кру́жыцца; незак.

1. Рухацца па крузе.

К. ў вальсе.

2. Лятаючы, рабіць кругі.

Бусел кружыцца над гняздом.

Самалёт кружыўся над горадам.

3. Узнімаць снег, пыл, месці (пра мяцеліцу, завіруху і пад.).

Кружыцца мяцеліца.

◊

Галава кружыцца ў каго —

а) пра галавакружэнне;

б) хто-н. зазнаўся, страціў здольнасць цвяроза разважаць.

|| наз. кружэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)