цвялі́цца, цвялю́ся, цве́лішся, цве́ліцца; незак. (разм.).

Дражніцца, жартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвялі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цвялю́ся цве́лімся
2-я ас. цве́лішся цве́ліцеся
3-я ас. цве́ліцца цве́ляцца
Прошлы час
м. цвялі́ўся цвялі́ліся
ж. цвялі́лася
н. цвялі́лася
Загадны лад
2-я ас. цвялі́ся цвялі́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час цве́лячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цвялі́цца несов., разг. дразни́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвялі́цца, цвялюся, цвелішся, цвеліцца; незак.

Дражніцца, жартаваць. «А можа гэта.. [Зоська] цвеліцца з маладым хлопцам».., — думаў часамі Галляш. Чорны. — Ого, якая ты скорая! Ужо і дайце ёй! Паскачы раней, а [тады] я табе дам, — цвяліўся той. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвялі́цца (дражніцца, жартаваць) sich nécken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дразни́ться разг. дражні́цца, цвялі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацвялі́цца, ‑цвялюся, ‑цвелішся, ‑цвеліцца; зак.

Разм. Цвяліцца некаторы час. Любіў .. [Міхал] базарны тлум, мнагалюддзе, любіў паштурхацца каля прылаўкаў, пацвяліцца з вострымі на язык цёткамі. Карпаў. Не было ніякага сумнення, што пара «месераў» толькі пацвялілася. Асноўная схватка наперадзе. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражніцца, цвяліцца, пацвельвацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)