царава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. царава́нне
Р. царава́ння
Д. царава́нню
В. царава́нне
Т. царава́ннем
М. царава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

царава́нне ср., см. ца́рстваванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царава́нне н. гл. царстваванне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

царава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Тое, што і царстваваць.

2. перан. Вылучацца сярод падобных да сябе якімі-н. якасцямі; першынстваваць дзе-н., сярод каго-, чаго-н.

|| наз. царава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ца́рствование царава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

царе́ние уст. царава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reign1 [reɪn] n.

1. ца́рстваванне, царава́нне; кірава́нне дзяржа́вай

2. улада́рства; панава́нне;

the reign of lаw панава́нне зако́ну; правапара́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ца́рства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Дзяржава, якой кіруе цар (уст.).

2. Час праўлення цара (царыцы); цараванне.

3. перан., чаго або якое. Сфера, вобласць прыроды.

Птушынае ц.

Ц. кветак.

Соннае царства (разм., жарт.) — спакой, цішыня, калі ўсе спяць.

Царства Нябеснае каму (разм.) — гаворыцца пры добрым упамінанні нябожчыка.

Цёмнае царства — сімвал некультурнага, невуцкага грамадскага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ца́рства н.

1. (дзяржава) Kiserreich n -(e)s, -e; Zrenreich n;

2. (цараванне) Regerung f -, Regerungszeit f -;

3. перан. Reich n -(e)s;

жывёльнае ца́рства Terreich n;

раслі́ннае ца́рства Pflnzenreich n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)