цапі́льна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цапі́льна |
цапі́льны |
| Р. |
цапі́льна |
цапі́льнаў |
| Д. |
цапі́льну |
цапі́льнам |
| В. |
цапі́льна |
цапі́льны |
| Т. |
цапі́льнам |
цапі́льнамі |
| М. |
цапі́льне |
цапі́льнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цапі́льна, -а, мн. -ы, -аў, н.
Дзяржанне цэпа ў выглядзе доўгай палкі, да якой прывязваецца біч.
Арэхавае ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цапі́льна ср. рукоя́тка цепа́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цапі́льна, ‑а, н.
Дзяржанне цэпа ў выглядзе доўгай палкі, да верхняга канца якой прывязваецца біч. Біч адляцеў ад цапільна, узляцеў высока над галавой і бразнуўся на ток. Крапіва. Рвануўся [Паўлюк] між братоў і зняў са сцяны цэп: дубовы біч на адпаліраваным рукамі арэхавым цапільне. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цапаўё ср., см. цапі́льна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цапаўё, -я́, мн. цапо́ўі і (з ліч. 2, 3, 4) цапаўі́, -по́ўяў, н.
Тое, што і цапільна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цэп, -а, мн. цапы́, цапо́ў, м.
Прылада для малацьбы збожжа ручным спосабам, якая складаецца з доўгай палкі (цапільна) з прымацаваным да яе гужыкам драўлянага біча.
Малаціць у тры цапы.
|| прым. цэ́павы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
dzierżak
м. абл. цапільна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
цэп, ‑а; мн. цапы, ‑оў; м.
У сялянскім побыце ўсходніх славян і іншых народаў — ручная драўляная прылада для малацьбы збожжа, якая складаецца з цапільна і прымацаванага да яго гужыкам біча. Наперадзе чакала работа цяжкая і доўгая: малацьба. Абабіць цапамі ўсю збажыну нялёгка. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)