цапля́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цапля́к цаплякі́
Р. цапляка́ цапляко́ў
Д. цапляку́ цапляка́м
В. цапля́к цаплякі́
Т. цапляко́м цапляка́мі
М. цапляку́ цапляка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цапля́к, ‑а, м.

Абл. Лядзяк. Вясенні промень стрэхі лашчыць, І слёзна плачуць цаплякі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)