цалкі́, -ко́ў ед. нет, обл.

1. глазу́нья ж.;

2. карто́фель в мунди́ре;

3. це́лые зёрна конопли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цалкі́, ‑оў; адз. няма.

Абл.

1. Яечня, у якой жаўткі не змешваюцца з бялкамі. Тарэсяй звалась цётка гэта. Яна так ветла сустракала І надта ж добра частавала: Спячэ «цалкоў» на скавародцы, І так, бывала, наясіся, Што хоць на пупіку круціся. Колас. Неўзабаве мы сядзелі за круглым сталом — яна глядзела на мяне сваімі мр[о]йнымі вачамі і карміла: падала яешню з цалкоў, тварог на сподку і шклянку салодкага малака. Чыгрынаў.

2. Цэлая бульба, вараная ў лупінах. Ціт наліў пляменніку кубак першаку і паказаў на закусь, якую тут жа разгарнуў на складзеным у некалькі столак абрусе. То былі хлеб, сала цыбуля, бульбяныя, яшчэ цёплыя, цалкі. Кавалёў.

3. Зерні канапель, якія застаюцца цэлымі нястоўчанымі. Канапляныя цалкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цало́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цало́к цалкі́
Р. цалка́ цалко́ў
Д. цалку́ цалка́м
В. цалка́ цалко́ў
Т. цалко́м цалка́мі
М. цалку́ цалка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

sadzony

sadzon|y

: jajka ~e — яечня (з цэлым жаўтком); цалкавуха; цалкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jajko

jajk|o

н.

1. яйцо, яйка;

~o na miękko — яйка ўсмятку;

~o na twardo — яйка ўкрутую;

~o sadzone — яечня (з цэлым жаўтком); цалкавуха, цалкі;

~o święcone — велікоднае яйка;

2. біял. яйцаклетка;

obchodzić się z kim/czym jak z ~iem — абыходзіцца з кім/чым як са шкляным (вельмі беражліва)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)