хітоны

т. 17, с. 27

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хіто́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хіто́н хіто́ны
Р. хіто́на хіто́наў
Д. хіто́ну хіто́нам
В. хіто́н хіто́ны
Т. хіто́нам хіто́намі
М. хіто́не хіто́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ларыка́ты

(н.-лац. loricata)

тое, што і хітоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)