хі́ндзі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. хі́ндзі хі́ндзі
Р. хі́ндзі хі́ндзі
Д. хі́ндзі хі́ндзі
В. хі́ндзі хі́ндзі
Т. хі́ндзі хі́ндзі
М. хі́ндзі хі́ндзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хі́ндзі, нескл., ж.

Індаеўрапейская мова індыйскай групы, дзяржаўная мова Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́ндзі нескл., м. (язык) хи́нди

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́ндзі, нескл., м.

Дзяржаўная мова Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Хіндзі мова 7/286; 10/486; 11/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хіндзі мова

т. 17, с. 25

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хи́нди лингв. хі́ндзі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hindi [ˈhɪndi] n. мо́ва хі́ндзі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хіндуста́ні, нескл., м.

Народна-гутарковая мова Індыі, якая склалася на аснове дыялектаў хіндзі; найбольш пашыраная з новаіндыйскіх моў.

[Hindustani — назва Індыі (на мове хіндустані).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Híndi

n - мо́ва хі́ндзі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)