хі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хі́н хі́ны
Р. хі́на хі́наў
Д. хі́ну хі́нам
В. хі́на хі́наў
Т. хі́нам хі́намі
М. хі́не хі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

махі́на, -ы, мн. -ы, -хі́н, ж. (разм.).

Вялікі, грувасткі прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)