хімазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хімазі́н
Р. хімазі́ну
Д. хімазі́ну
В. хімазі́н
Т. хімазі́нам
М. хімазі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хімазі́н, -ну м., спец. химози́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хімазін

т. 17, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хімазі́н

(ад гр. chymos = сок)

фермент, які змяшчаецца ў страўніку маладых млекакормячых і абумоўлівае згусанне малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

химози́н хим. хімазі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)