хілія́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хілія́зм
Р. хілія́зму
Д. хілія́зму
В. хілія́зм
Т. хілія́змам
М. хілія́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хілія́зм, -му м., рел. хилиа́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хіліязм

т. 17, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хілія́зм

(гр. chiliasmos, ад chilias = тысяча)

вучэнне аб тысячагадовым зямным царстве Хрыста, якое павінна наступіць перад канцом свету.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хилиа́зм рел. хілія́зм, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міленары́зм

(ад лац. mille = тысяча + annus = год)

тое, што і хіліязм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)