хэ́пенінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хэ́пенінг хэ́пенінгі
Р. хэ́пенінгу хэ́пенінгаў
Д. хэ́пенінгу хэ́пенінгам
В. хэ́пенінг хэ́пенінгі
Т. хэ́пенінгам хэ́пенінгамі
М. хэ́пенінгу хэ́пенінгах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хэ́пенінг

(англ. happening = якое здараецца)

від сцэнічнага дзеяння, што зарадзіўся ў 1950-я гады ў ЗША, для якога характэрны парадаксальнасць і наўмысная бязмэтавасць, разлік на шырокую імправізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хэ́пенінг

(англ. happening = выпадак, падзея)

1) від сцэнічнага дзеяння, для якога характэрны парадаксальнасць і намераная бязмэтнасць, разлік на шырокую імправізацыю;

2) здарэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

happening, ~u

[hepeing] м. хэпенінг; відовішча (від сцэнічнага дзеяння)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)