ху́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ху́тарны |
ху́тарная |
ху́тарнае |
ху́тарныя |
| Р. |
ху́тарнага |
ху́тарнай ху́тарнае |
ху́тарнага |
ху́тарных |
| Д. |
ху́тарнаму |
ху́тарнай |
ху́тарнаму |
ху́тарным |
| В. |
ху́тарны (неадуш.) ху́тарнага (адуш.) |
ху́тарную |
ху́тарнае |
ху́тарныя (неадуш.) ху́тарных (адуш.) |
| Т. |
ху́тарным |
ху́тарнай ху́тарнаю |
ху́тарным |
ху́тарнымі |
| М. |
ху́тарным |
ху́тарнай |
ху́тарным |
ху́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́тарны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і хутарскі. Хутарная забудова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуторно́й, ху́торный разг. ху́тарны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)