хусці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хусці́нка хусці́нкі
Р. хусці́нкі хусці́нак
Д. хусці́нцы хусці́нкам
В. хусці́нку хусці́нкі
Т. хусці́нкай
хусці́нкаю		 хусці́нкамі
М. хусці́нцы хусці́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хусці́нка ж., уменьш.-ласк. плато́чек м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хусці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш.-ласк. да хусціна; невялікая хустка. Як крылы белых чаек, трапечуць на галовах жанчын хусцінкі. Кандрусевіч. Валасы.. [дзяўчыны] густа выбіваліся з-пад сіняй хусцінкі, завязанай рагамі пад барадой. Чорны.

2. Тое, што і хустачка (у 2 знач.). Ён вымае мне са скрынкі Шоўкам вышыты кісет, Дзве квадратныя хусцінкі І малюсенькі пакет. Глебка. [Архіп] дастаў з кішэні чыстую хусцінку, загарнуў хлеб і паклаў у торбачку. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хусці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж. (разм.).

Тое, што і хустка.

|| памянш. хусці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́стачка ж, хусці́нка ж памянш Tüchlein n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зліня́лы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы.

Злінялая хусцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kerchief [ˈkɜ:tʃɪf] n. хусці́нка, ху́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́гаралы, -ая, -ае.

1. Выпалены; які пасох, загінуў ад спёкі.

Выгаралая трава.

2. Які страціў афарбоўку ад уздзеяння сонца.

Выгаралыя валасы.

Выгаралая хусцінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

косы́нка хусці́нка, -кі ж., ху́стка, -кі ж.; касы́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Хусцінка трохвугольнай формы, якую носяць на галаве або шыі.

|| памянш. касы́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. касы́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)