хули́ть несов., уст. га́ніць; (поносить) га́ньбіць, знеслаўля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хулить

Том: 36, старонка: 183.

img/36/36-183_0889_Хулить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

га́ніць несов.

1. поро́чить, оха́ивать, ха́ять, хули́ть;

г. рабо́ту — оха́ивать (ха́ять, хули́ть, поро́чить) рабо́ту;

2. осужда́ть; порица́ть;

г. учы́нак каго́е́будзь — осужда́ть (порица́ть) посту́пок кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чести́ть несов., разг. бэ́сціць, ла́яць; (хулить) га́ніць; (обзывать) абзыва́ць (кім, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Turpe est aliud loqui, aliud sentire

Ганебна адно гаварыць, а другое думаць.

Недостойно одно говорить, а другое думать.

бел. Чорную душу і залаты язык не схавае. У воды з мілым тварам, а за воды крутым варам.

рус. Не годится в неправде язык шевелить, чтобы в очи хва лить, а за очи хулить.

фр. Un homme à l’âme double (Человек с двойной душой). Un homme à double face (Двуличный человек). Il pleure d’un œil et rit de l’autre (Одним глазом плачет, другим смеётся).

англ. Practice what you preach (Делай то, что проповедуешь).

нем. Gebrochenes Versprechen ‒ gesprochenes Verbrechen (Нарушенное обещание ‒ высказанное преступление).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)