худзі́зна, -ы, ж.

1. Знешні выгляд худога¹ чалавека.

У вочы кінулася яго незвычайная х.

2. Пра худога чалавека або жывёлу (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

худзі́зна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. худзі́зна
Р. худзі́зны
Д. худзі́зне
В. худзі́зну
Т. худзі́знай
худзі́знаю
М. худзі́зне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

худзі́зна ж. худоба́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

худзі́зна, ‑ы, ж.

1. Знешні выгляд худога ​1. Худзізна [палоннага] ўразіла Ядзю можа больш, чым раны, бруд, зарослы сівой барадой твар. Асіпенка. Нягледзячы на худзізну, .. [жарабок] аказаўся даволі жвавым. Сяркоў.

2. Разм. Пра худога чалавека або жывёлу. Цяпер конь.. [Кастуся] ўжо не быў той здарожанай, хоць і маладой, худзізнай. Чорны. Навалач нейкую знайшла, прымака. Худзізна — скура ўжо не на рэбрах, а пад рэбрамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худзі́зна ж. разм. гл. хударлявасць 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

худоба́ худзі́зна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схудне́нне, ‑я, н.

Хваравітая худзізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исхуда́ние ср. схудне́нне, -ння ср.; худзі́зна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chudość

ж. худзізна, хударлявасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mágerkeit

f - худзізна́, хударля́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)