хрысція́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хрысція́нства
Р. хрысція́нства
Д. хрысція́нству
В. хрысція́нства
Т. хрысція́нствам
М. хрысція́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хрысція́нства, -а, н.

Рэлігія, у аснове якой ляжыць вера ў Ісуса Хрыста як Богачалавека.

|| прым. хрысція́нскі -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрысція́нства ср. христиа́нство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрысція́нства, ‑а, н.

Рэлігія, у аснове якой ляжыць культ міфічнага Ісуса Хрыста. Хрысціянства нарадзілася на тэрыторыі велізарнай Рымскай імперыі. «Звязда». [Дуб] быў сведкам.. з’яўлення князёў і ўвядзення хрысціянства. Караткевіч. Прыйшлі.. [імёны] да нас праз грэчаскую і царкоўнаславянскую мовы разам з прыняццем хрысціянства. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрысціянства

т. 17, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Хрысціянства 1/165, 201, 342, 392, 442, 493; 2/11, 55, 128, 322, 363; 3/261; 4/316, 374, 394; 5/49, 149, 157, 186, 371, 385, 510, 561; 6/604, 605; 7/146, 168, 262, 290, 431, 541; 8/49, 496, 527, 563; 9/68, 214, 459, 460; 10/106, 331, 378, 474; 11/83, 84—85, 484; 12/553, 663, гл. таксама Каталіцызм, Праваслаўе, Пратэстантызм

- » - на Беларусі 11/85; 12/663—664

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хрысція́нства н. Christentum [´k-] n -s;

ра́нняе хрысція́нства Úrchristentum n, frühes Chrístentum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хрысція́нства

(ад гр. Christos = літар. памазаннік)

адна з сусветных рэлігій (нараўне з будызмам і ісламам), якая ўзнікла ў пач. 1 ст. і стала адной з найбольш пашыраных рэлігій на Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хрысція́нства

(гр. christianos, ад Christos = літар. памазанік)

адна з трох (побач з будызмам і ісламам) сусветных рэлігій, якая ўзнікла ў пачатку I ст. і стала адной з найбольш пашыраных рэлігій на Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

хрысціяніза́цыя, -і, ж. (кніжн.).

1. Пераход у хрысціянства, распаўсюджванне дзе-н. хрысціянства.

2. Наданне чаму-н. характару, які адпавядае патрабаванням хрысціянскай рэлігіі.

Х. язычніцкіх абрадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)