Таінствы хрысціянскія 4/395; 8/563; 10/201; 11/84, 85

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хрысціянскія прафсаюзы

т. 17, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрысція́нскі хрысція́нская хрысція́нскае хрысція́нскія
Р. хрысція́нскага хрысція́нскай
хрысція́нскае		 хрысція́нскага хрысція́нскіх
Д. хрысція́нскаму хрысція́нскай хрысція́нскаму хрысція́нскім
В. хрысція́нскі (неадуш.)
хрысція́нскага (адуш.)		 хрысція́нскую хрысція́нскае хрысція́нскія (неадуш.)
хрысція́нскіх (адуш.)
Т. хрысція́нскім хрысція́нскай
хрысція́нскаю		 хрысція́нскім хрысція́нскімі
М. хрысція́нскім хрысція́нскай хрысція́нскім хрысція́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́чанік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто перанёс ці пераносіць якія-н. мукі, пакуты.

Хрысціянскія мучанікі.

|| ж. му́чаніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духоўна-хрысціянскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духоўна-хрысціянскі духоўна-хрысціянская духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Р. духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскае		 духоўна-хрысціянскага духоўна-хрысціянскіх
Д. духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскаму духоўна-хрысціянскім
В. духоўна-хрысціянскі
духоўна-хрысціянскага		 духоўна-хрысціянскую духоўна-хрысціянскае духоўна-хрысціянскія
Т. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай
духоўна-хрысціянскаю		 духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскімі
М. духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскай духоўна-хрысціянскім духоўна-хрысціянскіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іўдзе́я-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іўдзе́я-хрысція́нскі іўдзе́я-хрысція́нская іўдзе́я-хрысція́нскае іўдзе́я-хрысція́нскія
Р. іўдзе́я-хрысція́нскага іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскае		 іўдзе́я-хрысція́нскага іўдзе́я-хрысція́нскіх
Д. іўдзе́я-хрысція́нскаму іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскаму іўдзе́я-хрысція́нскім
В. іўдзе́я-хрысція́нскі (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскага (адуш.)		 іўдзе́я-хрысція́нскую іўдзе́я-хрысція́нскае іўдзе́я-хрысція́нскія (неадуш.)
іўдзе́я-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскай
іўдзе́я-хрысція́нскаю		 іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскімі
М. іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскім іўдзе́я-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

візанты́йска-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. візанты́йска-хрысція́нскі візанты́йска-хрысція́нская візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія
Р. візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскае		 візанты́йска-хрысція́нскага візанты́йска-хрысція́нскіх
Д. візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскаму візанты́йска-хрысція́нскім
В. візанты́йска-хрысція́нскі (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскага (адуш.)		 візанты́йска-хрысція́нскую візанты́йска-хрысція́нскае візанты́йска-хрысція́нскія (неадуш.)
візанты́йска-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай
візанты́йска-хрысція́нскаю		 візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскімі
М. візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскім візанты́йска-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́тніцка-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асве́тніцка-хрысція́нскі асве́тніцка-хрысція́нская асве́тніцка-хрысція́нскае асве́тніцка-хрысція́нскія
Р. асве́тніцка-хрысція́нскага асве́тніцка-хрысція́нскай
асве́тніцка-хрысція́нскае		 асве́тніцка-хрысція́нскага асве́тніцка-хрысція́нскіх
Д. асве́тніцка-хрысція́нскаму асве́тніцка-хрысція́нскай асве́тніцка-хрысція́нскаму асве́тніцка-хрысція́нскім
В. асве́тніцка-хрысція́нскі (неадуш.)
асве́тніцка-хрысція́нскага (адуш.)		 асве́тніцка-хрысція́нскую асве́тніцка-хрысція́нскае асве́тніцка-хрысція́нскія (неадуш.)
асве́тніцка-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. асве́тніцка-хрысція́нскім асве́тніцка-хрысція́нскай
асве́тніцка-хрысція́нскаю		 асве́тніцка-хрысція́нскім асве́тніцка-хрысція́нскімі
М. асве́тніцка-хрысція́нскім асве́тніцка-хрысція́нскай асве́тніцка-хрысція́нскім асве́тніцка-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правасла́ўна-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. правасла́ўна-хрысція́нскі правасла́ўна-хрысція́нская правасла́ўна-хрысція́нскае правасла́ўна-хрысція́нскія
Р. правасла́ўна-хрысція́нскага правасла́ўна-хрысція́нскай
правасла́ўна-хрысція́нскае		 правасла́ўна-хрысція́нскага правасла́ўна-хрысція́нскіх
Д. правасла́ўна-хрысція́нскаму правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскаму правасла́ўна-хрысція́нскім
В. правасла́ўна-хрысція́нскі (неадуш.)
правасла́ўна-хрысція́нскага (адуш.)		 правасла́ўна-хрысція́нскую правасла́ўна-хрысція́нскае правасла́ўна-хрысція́нскія (неадуш.)
правасла́ўна-хрысція́нскіх (адуш.)
Т. правасла́ўна-хрысція́нскім правасла́ўна-хрысція́нскай
правасла́ўна-хрысція́нскаю		 правасла́ўна-хрысція́нскім правасла́ўна-хрысція́нскімі
М. правасла́ўна-хрысція́нскім правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскім правасла́ўна-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́т, ‑у, М ‑веце, м.

Тое, што і запавет. Па планеце пройдзем бурай, Марксаў помнячы завет, — Свет стары ўшчэнт разбурым І збудуем новы свет. Крапіва. Гады ішлі, з гадамі мы раслі, Выконваючы Леніна заветы. Кляшторны.

•••

Новы завет — хрысціянскія кнігі бібліі.

Стары завет — старажытная, дахрысціянская частка бібліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)