хрысці́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хрысці́нны |
хрысці́нная |
хрысці́ннае |
хрысці́нныя |
| Р. |
хрысці́ннага |
хрысці́ннай
хрысці́ннае |
хрысці́ннага |
хрысці́нных |
| Д. |
хрысці́ннаму |
хрысці́ннай |
хрысці́ннаму |
хрысці́нным |
| В. |
хрысці́нны (неадуш.)
хрысці́ннага (адуш.) |
хрысці́нную |
хрысці́ннае |
хрысці́нныя (неадуш.)
хрысці́нных (адуш.) |
| Т. |
хрысці́нным |
хрысці́ннай
хрысці́ннаю |
хрысці́нным |
хрысці́ннымі |
| М. |
хрысці́нным |
хрысці́ннай |
хрысці́нным |
хрысці́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хрысці́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хрысцін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрысці́ны, -ці́н.
Хрысціянскі абрад хрышчэння, а таксама пачастунак пасля гэтага абраду.
|| прым. хрысці́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крести́нный хрысці́нны, хрэ́сьбінны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)