Хрыплы гук, хрыпенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Хрыплы гук, хрыпенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хры́пы | ||
| хры́пу | хры́паў | |
| хры́пу | хры́пам | |
| хры́пы | ||
| хры́пам | хры́памі | |
| хры́пе | хры́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Сіплы гук, які чуецца пры цяжкім дыханні, здаўленай гаворцы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.
2.
хрыпы
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хрип
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хры́пнуць, -ну, -неш, -не;
1. Пачынаць гаварыць хрыпла, губляць чыстату голасу.
2. (1 і 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
charczenie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wheeze1
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
charkot, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)